Poza prowadzeniem szkół, uczelni i uniwersytetów, rząd Nepalu przeznaczył duże sumy pieniędzy na programy edukacyjne. Ale kiedy nauczyciel wchodzi do klasy, aby uczyć, okazuje się, że mimo stosowania pedagogiki partycypacyjnej, jest zobowiązany do stosowania tradycyjnych metod nauczania. Książka ta jest refleksją na temat nauczania jako kultury w kontekście Nepalu. Jest to autoetnografia nauczyciela szkoły średniej, który spędził ponad dwie dekady w nauczaniu matematyki w nepalskich szkołach średnich. Zasadniczo, książka ta skupia się na tym, jak pisarz uczył się matematyki w swojej szkole i na studiach, jak jego uczenie się odbija się na nauczaniu, jakie doświadczenia zebrał podczas praktyk w klasie, jakie zmiany wprowadził w swojej klasie, a najważniejszą częścią jest to, dlaczego nie jest w stanie wykorzystać pedagogiki uczestniczącej w nauczaniu matematyki w klasie, mimo że jest wzbogacony o kilka metod nauczania skupionych na uczniu. Książka ta będzie przydatna dla nauczycieli szkolnych, uczniów, dyrektorów szkół, administratorów szkół, twórców programów nauczania i analityków, badaczy i kierowników projektów, zwłaszcza w sektorze edukacji.
