W ostatnich latach naukowcy zajmujący się turystyką uznali konieczność postrzegania i oceny destynacji turystycznych jako złożonych systemów adaptacyjnych (CASs) i dyskutowali nad nieprzewidywalnością tych systemów. Podejścia CASs, które zostały z powodzeniem zastosowane przez ekologów i ekonomistów w innych dziedzinach, są wskazane dla zarządzania turystyką, ale rzadko były wykorzystywane w celu promowania zrównoważonego rozwoju turystyki i planowania. Wciąż brakuje odpowiednich metodologii i ram dla wdrożenia podejścia CASs w kontekście turystycznym. Niniejsza książka analizuje potencjał podejścia CASs opartego na modelowaniu dynamiki systemowej, aby dodać wartość do obecnie stosowanych narzędzi oceny i praktyk monitorowania zrównoważonego rozwoju turystyki w celu osiągnięcia postępu w zakresie zrównoważonego rozwoju w destynacjach turystycznych. Argumentuje się tu, że potrzebne są nowe koncepcje i narzędzia oceny dla zrównoważonej turystyki, oparte na procesach zbiorowego uczenia się i adaptacyjnych praktykach zarządzania, które uznają złożoną i dynamiczną naturę turystyki.
