Aktywa z tytułu podatku odroczonego (DTA) to pojęcie z zakresu podatków/księgowości, które odnosi się do aktywów, które mogą być wykorzystane do zmniejszenia przyszłych zobowiązań podatkowych ich posiadacza. W sektorze bankowym odnosi się ono zazwyczaj do sytuacji, w których bank nadpłacił podatki, zapłacił podatki z góry lub ma przeniesione straty. W rzeczywistości straty księgowe i podatkowe mogą być wykorzystywane do ochrony przyszłych zysków przed opodatkowaniem poprzez przeniesienie strat podatkowych na kolejne lata. DTA są roszczeniami warunkowymi, których podstawą są przyszłe zyski banków. Prawidłowe podejście do wyceny takich praw zakłada z konieczności zastosowanie ram wyceny roszczeń warunkowych. Jedna z powszechnych praktyk polega na wycenie DTA w taki sposób, jak gdyby zostały wykorzystane w 100%, bez dyskontowania ich nawet o wartość pieniądza w czasie. Inna powszechna procedura polega na uwzględnieniu subiektywnej rezerwy na wycenę, wyceniając aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego jako pewien procent odpowiadającej im wartości maksymalnej, zgodnie z przyszłymi oczekiwaniami co do wyników finansowych firmy. Celem tej książki jest właśnie zaproponowanie precyzyjnego i koncepcyjnie uzasadnionego matematycznego podejścia do wyceny DTA, uwzględniającego przyszłe prognozy zysków i stóp procentowych, wraz z prawnym limitem czasowym DTA.
